Geçen ay kanser tedavisi gören bir arkadaşım telefonla arayıp; “Engelli bir kardeşimizin bazı sorunları var, yardımcı olur musun?” derken kısık bir sesle zor konuşuyordu. Adeta konuşacak dermanı yoktu çünkü bildiğim kadarıyla ağır bir kemoterapi görüyordu.
Arkadaşım o durumdayken dahi bir başkasına yardımcı olmak istiyordu…
…
Kanserle mücadele eden arkadaşımın bahsettiği o engelli kardeşimiz biraz önce bana mesaj yazmış, yazdıklarını okurken yüreğimde hissettiklerimi nasıl anlatayım bilemedim…
Yazdıklarını paylaşıp paylaşmamayı çok düşündüm. İsmini açıklamadığım için bir mahsuru olmayacağına karar verdim. Herkesin öğrenmesini istedim çünkü, belki bir yardımsever çıkar benim yapabileceklerimden daha fazla ve daha kısa zamanda yardımcı olabilir diye düşündüm.
…
İşte bana gelen mesaj ve hayatın gerçekleri…
Merhaba ben öncelikle kendimi tanıtayım ben 5000 evlerde oturan 30 yaşında ortopedik engelli bir kızım.
Sizi tanımıyorum isminizi öğrendim ve son çare olarak size yazmaya karar verdim.
Ben engelimden asla utanmadım ailemin çabasıyla üniversiteyi bitirdim 2004 ve 2005 yıllarında 3 kez beyin ameliyatı geçirdim bu ameliyatları maddi durumumuz iyi olmadığı için o dönem bir milletvekili karşıladı ama şuan tam bir çaresizllik içindeyiz.
Babam memur annem ise bana üzüntüsünden şeker hastası oldu ve ayak parmağı kesildi. Birde kardeşim var tüm ihtiyaçlarımızı özellikle benim giyim yemek gibi ihtiyaçlarımı karşılayan anneme yardım eden kardeşimi bizden kopardılar hem de bir oyunla. Kendisi Karabük Sağlık Meslek hemşirelik mezunu çok uğraştık derdimizi anlattık bize yakın olsun diye Karabük’teki özel bir hastaneye işe sokmak için başvurduk dedim ya alay edercesine bir kez çağrıldı ve yer yok diye gönderildi. Fakat aynı hafta içinde aynı sınıftaki arkadaşı O hastanede işe başladı. Kardeşim ise maddi durumumuz iyi olmadığı için Bolu’da özel hastanede göreve başladı şu an ihtiyaçlarımızı komşular gidermeye çalışıyor sizden tek isteğim elimden tutmanız başka hiç bi çarem yok.
Ortopedik engelliyim, bunu söylerken utanmıyorum çünkü hayattan hiç kopmadım. Küçükken çok zorluk çektim yaşıtlarım dışarıda oynarken ben izledim. İnsanların hayalleri olur ya evim olsun, arabam olsun… Benim tek hayalim bisiklete binmekti biliyor musunuz? Arkadaşlarım beden dersindeyken onları, izlemenin acısını anlatamam.
Okuyamazsın dediler hem de kim biliyor musunuz babam ama ben ortaokul ve liseyi birincilikle bitirdim.
İlk girişte hukuk fakültesini kazandım engelim yüzünden gidemedim, bende halkla ilişkiler ve reklamcılığı bitirdim. Ankara’da 2 kez beyin ameliyatı oldum. Sadece sol kolumu verdiler bana gerisi hüsran. Meğer kobay olarak kullanılmışım ama buna da şükürler ihtiyaçlarımı karşılayabiliyorum birkaç kez KPSS’ye girdim ellerimi kullanamadığım için puan düştü ve yerleşemedim.
En son ümidim bizler için açılan sınav oldu. Hangi görüştesiniz bilmem ama objektif olmak zorundayım. Bu koltuk meraklısı hükümet bu sınavda yaptı yapacağını elimi kullanamadığımı belirttiğim halde bir soruya 1 dakika vererek matematik yapacaksın dediler soruyorum size bir matematik sorusu kafadan 1 dakikada nasıl yapılır. Ancak görme engelli arkadaşlar bu sorulardan muaf, beklediğim gibi düşük bir puan geldi çünkü yetiştiremedim. 64 aldım yerleştirmelere baktım ki diyaneti benden düşük puanlarla doldurmuşlar.
2. atamalar öncesi Karabük’teki bir bürokrata mektup bıraktım. Hayat bana güvenmemeyi öğrettiği için yanımda okumasını istedim okudu. Bir insan bu kadar rol yapar;
“Kızım işte ağlamak yok artık ben bu mektubu gerekli yere ileteceğim 15 gün içinde başlarsın” dedi.
Şahidim de var şahitlerimden biride şekerden ayak parmağı kesilen annem. Onun sevinç gözyaşlarını görseydiniz, hatamız inanmaktı. 15 gün geçti 1 ay geçti haber yok. Anneme dedim ben kendimi bir göstermeye gidiyorum kardeşimin arkadaşının yardımıyla gittik ve beni odaya bile almadan makamından kovdu. Buraya öyle istediğin zaman giremezsin diyerek bağırdı. Zaten Valiliğin kapısında bayılmışım. Bir engellinin umudunu kırmak canını almaktan daha kötüdür. Ben kimseden sadaka istemiyorum Atilla bey ülkemin her yerinde görev yaparım.
Gülmeyen yüzümü belki siz güldürürsünüz yardımınızı bekliyorum. Dedim ya engelli bir kızla alay edildi ben herşeye razıyım isterseniz gelip evimizde çekim yapabilirsiniz yada yüz yüze görüşmek isterseniz istediğiniz yere gelirim tek umudum tek çarem siz kaldınız.
Beni size öneren kişi malesef kendisi hasta olduğu için ilgilenemiyor. size güvenmemi söyledi. Yalvarırım yardım edin artık muhtaç olmaktan bıktım şuan başkalarının yardımı gerekiyor oysa kardeşim o benim ve utanmıyordum hayırlı haberlerinizi bekliyorum saygılarımı sunuyorum.
…
7282
