Karabük Üniversitesi hakkında hep olumsuz haberler yapılıyor hiç mi iyi bir haber yok? Sorusu ile karşılaştığım oldu.
Olmaz mı, tabi ki var.
Ama KBÜ yönetimi değil çalışanların yaptığı bir çalışmayı anlatacağım.
Adı bende saklı 4 üniversite çalışanı -sonradan öğrendim- sosyal medya hesabımdaki depremle ilgili bir paylaşımımı görünce bir karar veriyor.
Bu arada “Adı bende saklı” diyorum çünkü KBÜ yönetiminin çalışanlara aşırı baskı yaptığını da belirteyim. Çalışanlar sosyal medyada KBÜ ile ilgili küçük bir eleştiri yaptıklarında haklarında soruşturma üstüne soruşturma açılıyor.
Kimin hakkında ne soruşturma açıldığını da çok iyi biliyorum.
Neyse…
Bu 4 arkadaş Karabük’e gelen depremzedelerin ev bulabilmesi, sıcak bir yuva kurabilmesi, barınabilmesi için araştırma yapıyorlar. Boş kullanılmayan veya kiralık ev arıyorlar.
Birçok sitede görmüşsünüzdür, ev sahibi evini kiraya vermez boş durur…
Mahalle mahalle geziyorlar
Muhtarlara gidiyorlar, soruyorlar, soruşturuyorlar boş ev sahiplerini tek tek arıyorlar.
Ev sahiplerine rica ediyorlar gerektiğinde yalvarıyorlar…
Tespit ettikleri, anlaştıkları, söz aldıkları boş evleri depremzedeler için hazırlıyorlar. Yatak, yorgan, masa, sandalye ihtiyaç ne varsa bulup buluşturuyorlar.
Gıda ihtiyaçlarını da karşılıyorlar.
Safranbolu’da bir markette depremzedeler için gıda malzemeleri alırken kasiyer diyor ki;
– Abla az önce bir müşteri sizin depremzedeler için alışveriş yaptığınızı görünce ‘Bu 200 TL’de benden olsun ama beni söylemeyin’ diyor…
Bir başka markette yine gıda malzemeleri alıyorlar, marketten servis rica ediyorlar “1.000 TL üzeri alışveriş yaparsanız servis arabası olur” dediği için aldıklarını olduğu gibi orada bırakıp başka bir markete gidiyorlar…
*
O gittikleri diğer market sahibi ise ne yapıyor, poşetler dolusu gıda malzemesinin depremzedeler için alındığını öğrenince “Bu benden olsun” dediği gibi servis arabasıyla eve kadar getiriyor…
*
Kahramanmaraş Elbistan’da evleri yıkılan, 2 çocuğu ile sokakta kalan depremzede aile yetkililerin yönlendirmesiyle Antalya’ya gidiyor. Yetkililer aileyi Antalya’da 5 yıldızlı otele yerleştiriyor. Otel aileyi ilk bir hafta dört dörtlük konuk ediyor ama sonra kısıtlamalar başlıyor önce sıcak suyu kesiyorlar sonra suları hepten kesiyorlar. Aile orada istenmediklerini anlayınca oradan ayrılma kararı alıyor ve Karabük’e kadar geliyor.
5 yaşındaki kızları deprem travmasıyla hiç kimseyle konuşmuyor adını unutuyor dün konuşuyor!…
Adının “Fatma” olduğunu söylüyor o yardım eden “Adı bende saklı” yardımsever kardeşimize…
Ve bunları anlatırken “Adı bende saklı” kardeşimizin boğazı düğümleniyor ağlamaklı oluyor. Fatma’nın ayağında terlik olduğunu ve taaa Elbistan’dan terlikle geldiğini öğrenince hemen gidip ona güzel bir bot alıyor.
..Ve aklıma ZANZİBAR geliyor!..
